വിശുദ്ധ വിൻസെൻ്റ് ഫെറർ 1350 ജനുവരി 23 ന് നോട്ടറി വില്യം ഫെററിൻ്റെയും ഭാര്യ കോൺസ്റ്റാൻ്റിയയുടെയും നാലാമത്തെ കുട്ടിയായി ജനിച്ചു. 1374-ൽ, തൻ്റെ ജന്മനഗരത്തിനടുത്തുള്ള ഒരു ആശ്രമത്തിൽ അദ്ദേഹം ഓർഡർ ഓഫ് സെൻ്റ് ഡൊമിനിക്കിൽ പ്രവേശിച്ചു. താമസിയാതെ തത്ത്വചിന്തയിൽ പ്രഭാഷണങ്ങൾ നടത്താൻ അദ്ദേഹത്തെ നിയോഗിച്ചു.
ബാഴ്‌സലോണയിലേക്ക് അയച്ച അദ്ദേഹം തൻ്റെ സ്‌കോളസ്റ്റിക് ജോലികൾ തുടരുകയും അതേ സമയം പ്രസംഗത്തിൽ സ്വയം അർപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. കാറ്റലോണിയയിലെ പ്രശസ്ത സർവകലാശാലാ നഗരമായ ലെറിഡയിൽ അദ്ദേഹം ഡോക്ടറേറ്റ് നേടി. അതിനുശേഷം അദ്ദേഹം വലൻസിയയിൽ ആറ് വർഷം സേവനം ചെയ്തു.
1390-ൽ, കർദിനാൾ പെഡ്രോ ഡി ലൂണയെ ഫ്രാൻസിലേക്ക് അനുഗമിക്കാൻ അദ്ദേഹം ബാധ്യസ്ഥനായിരുന്നു, എന്നാൽ താമസിയാതെ അദ്ദേഹം നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി. 1394-ൽ ഡി ലൂണ തന്നെ അവിഗ്നോണിൽ മാർപ്പാപ്പയായപ്പോൾ അദ്ദേഹം സെൻ്റ് വിൻസെൻ്റിനെ വിളിച്ചുവരുത്തി വിശുദ്ധ കൊട്ടാരത്തിൻ്റെ മാസ്റ്റർ ആക്കി.
എല്ലാ സഭാപരമായ അന്തസ്സുകളും, കർദ്ദിനാളിൻ്റെ തൊപ്പി പോലും അദ്ദേഹം നിരസിച്ചു, മാത്രമല്ല അപ്പോസ്തോലിക്കൽ മിഷനറിയായി നിയമിക്കപ്പെടാൻ മാത്രം ആഗ്രഹിച്ചു. ഇപ്പോൾ അദ്ദേഹത്തെ പതിനാലാം നൂറ്റാണ്ടിലെ പ്രശസ്ത മിഷനറിയാക്കി മാറ്റിയ ആ അധ്വാനങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു.
സ്പെയിനിലെ മിക്കവാറും എല്ലാ പ്രവിശ്യകളിലും അദ്ദേഹം സുവിശേഷം അറിയിക്കുകയും ഫ്രാൻസ്, ഇറ്റലി, ജർമ്മനി, ഫ്ലാൻഡേഴ്സ്, ഇംഗ്ലണ്ട്, സ്കോട്ട്ലൻഡ്, അയർലൻഡ് എന്നിവിടങ്ങളിൽ പ്രസംഗിക്കുകയും ചെയ്തു.
അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പ്രസംഗത്തെ തുടർന്ന് നിരവധി മതപരിവർത്തനങ്ങൾ നടന്നു. വലിയ പിളർപ്പിനെ തുടർന്ന് സഭ വിഭജിക്കപ്പെട്ടുവെങ്കിലും, മാർപ്പാപ്പയുടെ രണ്ട് അവകാശവാദികൾക്ക് വിധേയമായി ജില്ലകളിൽ വിശുദ്ധനെ ബഹുമാനത്തോടെ സ്വീകരിച്ചു. മുഹമ്മദൻ ഗ്രാനഡയിലേക്ക് പോലും അദ്ദേഹത്തെ ക്ഷണിച്ചു, അവിടെ അദ്ദേഹം സുവിശേഷം പ്രസംഗിച്ചു.
വലിയ ഭിന്നിപ്പിൻ്റെ അവസാനവും മാർട്ടിൻ അഞ്ചാമൻ മാർപ്പാപ്പയുടെ തിരഞ്ഞെടുപ്പും കാണാൻ അദ്ദേഹം ജീവിച്ചു. അദ്ദേഹം 1419 ഏപ്രിൽ 5-ന് അദ്ദേഹം അന്തരിച്ചു. 1455 ജൂൺ 3-ന് റോമിലെ സാന്താ മരിയ സോപ്ര മിനർവയിലെ ഡൊമിനിക്കൻ ചർച്ചിൽ വച്ച് കാലിക്സ്റ്റസ് മൂന്നാമൻ അദ്ദേഹത്തെ വിശുദ്ധനായി പ്രഖ്യാപിച്ചു.
