എന്തുകൊണ്ട് നവംബർ 1 സകല വിശുദ്ധരുടെയും തിരുനാൾ…

“സകല വിശുദ്ധർ” എന്നത് സ്വർഗ്ഗത്തിൽ ദൈവസാന്നിധ്യത്തിൽ മഹത്വം പ്രാപിച്ച എല്ലാ വിശ്വാസികളെയും ഉൾക്കൊള്ളുന്നു — സഭ ഔദ്യോഗികമായി വിശുദ്ധരായി പ്രഖ്യാപിച്ചവരെയും, നമുക്ക് അറിയാത്ത ദൈവനിഷ്ഠരായ ആത്മാക്കളെയും.
ഈ ദിനം ദൈവത്തിനായി വിശുദ്ധതയോടെ ജീവിച്ചവരുടെ വിജയവും, ദൈവകൃപയുടെ മഹത്വവും ഓർക്കുന്ന ദിനമാണ്.

-ചരിത്രം:

ക്രിസ്തീയ സഭയിൽ ആദ്യം മാർത്ത്യരുടെ (വിശ്വാസത്തിനായി ജീവൻ ത്യജിച്ചവരുടെ) ഓർമ്മ ദിനങ്ങൾ പ്രത്യേകം ആഘോഷിച്ചിരുന്നു. പിന്നീട്, നിരവധി വിശ്വാസികൾ വിശുദ്ധതയോടെ ജീവിച്ച് സ്വർഗ്ഗത്തിലെ മഹത്വം പ്രാപിച്ചതോടെ, എല്ലാവരെയും ഒരുമിച്ച് ഓർക്കാനുള്ള ആശയം ഉയർന്നു.

പോപ്പ് ബോണിഫേസ് നാലാമൻ റോമിലെ പന്തിയോൺ ദേവാലയം ദൈവമാതാവിനും എല്ലാ മാർത്ത്യർക്കും സമർപ്പിച്ചു. പിന്നീട് പോപ്പ് ഗ്രിഗറി മൂന്നാമൻ നവംബർ 1-നെ എല്ലാ വിശുദ്ധർക്കായി സമർപ്പിച്ച ദിനമായി പ്രഖ്യാപിച്ചു, പോപ്പ് ഗ്രിഗറി നാലാമൻ ഈ ആഘോഷം സർവ്വസഭയിലേക്കും വ്യാപിപ്പിച്ചു. അതിനുശേഷം, നവംബർ 1-ന് മുഴുവൻ ക്രൈസ്തവ ലോകവും ഈ തിരുനാൾ ആഘോഷിക്കുന്നു.

-നവംബർ 1 തിരഞ്ഞെടുക്കാനുള്ള കാരണം:

യൂറോപ്യൻ കർഷക സമൂഹത്തിൽ നവംബർ മാസാരംഭം വിളവെടുപ്പ് അവസാനിപ്പിച്ച് പുതിയ കാലഘട്ടത്തിലേക്കുള്ള കടന്നുപോക്കിന്റെ പ്രതീകമായിരുന്നു.
അതുപോലെ ആത്മീയമായി — “ഭൗതികജീവിതത്തിൽ നിന്നു നിത്യജീവിതത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര” എന്നതിന്റെ പ്രതീകവുമാണ് ഈ ദിവസം. അത് കൊണ്ട് തന്നെ, സ്വർഗ്ഗത്തിലെ വിശുദ്ധരും ഭൂമിയിലെ വിശ്വാസികളും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം ഓർക്കാനും ആഘോഷിക്കാനുമുള്ള ദിനമാണ് നവംബർ 1.

ബൈബിള്‍ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള വ്യാഖ്യാനം:
1.വിശുദ്ധരുടെ മഹാസമൂഹം

“ഞാൻ കണ്ടു, ആരും എണ്ണാനാകാത്ത വലിയൊരു സമൂഹം — അവർ വെളുത്ത വസ്ത്രം ധരിച്ചും പനനിലാവുകൾ കരുതിയും സിംഹാസനത്തിൻ മുന്നിൽ നിന്നു ദൈവത്തെ സ്തുതിച്ചു.” (വെളിപാട് 7:9-10). ഈ ദൃശ്യത്തിൽ യോഹന്നാൻ കാണുന്നത് എല്ലാ വിശുദ്ധരുടെയും മഹത്വമാണ് — ദൈവത്തിൽ വിജയിച്ചവരുടെ സമൂഹം.

2.വിശുദ്ധതയിലേക്കുള്ള വിളി എല്ലാവർക്കും

“നിങ്ങളെ വിളിച്ചവൻ വിശുദ്ധനാകയാൽ, നിങ്ങൾയും വിശുദ്ധരായിരിക്കുക.”
(1 പത്രോസ് 1:15). വിശുദ്ധർ ദൈവത്തിന്റെ പ്രത്യേക തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടവരല്ല; വിശുദ്ധതയിലേക്ക് ദൈവം ഓരോരുത്തരെയും വിളിക്കുന്നു.
നമ്മുടെ വിശ്വാസജീവിതം, പ്രാർത്ഥന, സ്നേഹം, സേവനം എന്നിവയിലൂടെ നമ്മും ആ വിശുദ്ധതയിലേക്കു വളരാം.

3.വിശ്വാസികളുടെയും വിശുദ്ധരുടെയും ഐക്യം (Communion of Saints)

“നാം സാക്ഷികളുടെ മഹാസമൂഹം ചുറ്റുമുള്ളവരായതുകൊണ്ട്, ക്ഷമയോടെ ഓടുക.”
(എബ്രായർ 12:1). സ്വർഗ്ഗത്തിലെ വിശുദ്ധർ ഭൂമിയിലെ ദൈവജനത്തെ പ്രാർത്ഥനയിലൂടെ പിന്തുണയ്ക്കുന്നു.

അത് ദൈവസഭയുടെ മൂന്നു ഘടകങ്ങളായ — ഭൂമിയിലെ സഭ (Church Militant), പർഗറ്ററിയിലെ ആത്മാക്കൾ (Church Suffering), സ്വർഗ്ഗത്തിലെ സഭ (Church Triumphant) — എന്നവയുടെ ഐക്യത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു.

4.നിത്യജീവിത പ്രത്യാശ

“ഞങ്ങൾ അവനെപ്പോലെ ആയിരിക്കും; കാരണം നാം അവനെ എങ്ങനെയുണ്ടോ അങ്ങനെയായിരിക്കും കാണുക.” (1 യോഹന്നാൻ 3:2). വിശുദ്ധരുടെ ജീവിതം നമ്മെ ദൈവത്തിലേക്കുള്ള അന്തിമ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു — ദൈവസാന്നിധ്യത്തിലെ നിത്യാനന്ദത്തിലേക്ക്.

-തത്വശാസ്ത്രപരമായ അർത്ഥം:

ദൈവകൃപയുടെ വിജയാഘോഷം:
വിശുദ്ധരുടെ ജീവിതം മനുഷ്യപ്രയത്‌നത്തിന്റെ ഫലമല്ല; അത് ദൈവകൃപയുടെ പ്രതിഫലനമാണ്. ഈ ദിനം ദൈവകൃപയുടെ മഹത്വം പുകഴ്ത്തുന്ന ദിനമാണ്.

-വിശുദ്ധതയുടെ പാത:വിശുദ്ധർ നമ്മുടെ മാതൃകകളാണ് — ദൈവസ്നേഹത്തിൽ ഉറച്ചുനിൽക്കുമ്പോൾ സാധാരണജീവിതവും വിശുദ്ധമാകാം.

വിശ്വാസത്തിന്റെയും പ്രത്യാശയുടെയും ദിനം:
വിശുദ്ധരെ ഓർത്തു നാം നമ്മുടെ വിശ്വാസം പുതുക്കുന്നു,
നിത്യജീവിതത്തിൽ ദൈവത്തെ കാണുമെന്ന പ്രത്യാശയും ഉറപ്പിക്കുന്നു.

വിശുദ്ധത ആർക്കും ലഭ്യമായ ദൈവവിളിയാണ്.
നമ്മുടെ ദിനചര്യയിലെ ചെറിയ നല്ല പ്രവൃത്തികളും, സത്യസന്ധതയും, സ്നേഹവും, ദൈവവിശ്വാസവും നമ്മെ വിശുദ്ധരാക്കി തീർക്കുന്നു.
ഈ തിരുനാൾ നമ്മെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു: വിശുദ്ധത ഏതാനും തിരഞ്ഞെടുത്തവർക്കു മാത്രമുള്ള ആത്മീയ പദവി അല്ല, മറിച്ച് ദൈവം ഓരോ മനുഷ്യനെയും വിളിക്കുന്ന ഒരു ജീവിതരീതിയാണ്. ദൈവം നമ്മെ തന്റെ രൂപത്തിലും സ്വഭാവത്തിലും സൃഷ്ടിച്ചു (ഉല്പത്തി 1:27), അതുകൊണ്ട് വിശുദ്ധത നമ്മുടെ സൃഷ്ടിയുടെ യഥാർത്ഥ ലക്ഷ്യമാണ് — ദൈവത്തിൻറെ വിശുദ്ധതയിൽ പങ്കുചേരുക.

വിശുദ്ധത ഒരു സ്ഥാനം അല്ല, അത് ഒരു യാത്രയാണ്; ദിവസേന പ്രാർത്ഥനയിലും, കുടുംബജീവിതത്തിലും, സേവനത്തിലും, സഹനത്തിലും, സ്നേഹത്തിലും ദൈവസാന്നിധ്യം പ്രകടമാക്കുന്ന ജീവിതശൈലി. ബൈബിള്‍ നമ്മെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു: “നിങ്ങളെ വിളിച്ചവൻ വിശുദ്ധനാകയാൽ, നിങ്ങൾയും വിശുദ്ധരായിരിക്കുക” (1 പത്രോസ് 1:15). അതായത്, ദൈവവിളി എല്ലാ മനുഷ്യർക്കും — ഒരു അമ്മയ്ക്കും, ഒരു വിദ്യാർത്ഥിക്കും, ഒരു തൊഴിലാളിക്കും, ഒരു പുരോഹിതനും, ഒരു കർഷകനുമെല്ലാം — ഒരുപോലെ ബാധകമാണ്.

വിശുദ്ധത ദൈവത്തിന്റെ മകനായി ജീവിക്കുന്നതിന്റെ ദൈനംദിന സാക്ഷ്യമാണ്. മറിയത്തിന്റെ ജീവിതം അതിന്റെ ഉത്തമ മാതൃകയാണ്; അവൾ അത്ഭുതങ്ങളിലല്ല വിശുദ്ധയായത്, മറിച്ച് ദൈവവിളിയെ വിശ്വാസത്തോടും അനുസരണയോടും കൂടി സ്വീകരിച്ചതിലൂടെയാണ്. നാം ഓരോരുത്തരും നമ്മുടെ ദിനചര്യയിൽ “അതെ, കർത്താവേ” എന്ന് പറയുമ്പോഴാണ് വിശുദ്ധതയുടെ വഴിയിലൂടെ നടക്കുന്നത്. അതിനാൽ, വിശുദ്ധത എളുപ്പമല്ലെങ്കിലും, ദൈവസ്നേഹത്തിൽ ഉറച്ചുനിൽക്കുന്ന ഏവർക്കും അത് സാധ്യമാണ്; ദൈവത്തിലേക്കു തിരിയുന്ന ഓരോ ഹൃദയവും ദൈവസാന്നിധ്യത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമാകുന്നു.

“ദൈവം വിളിച്ചിരിക്കുന്ന വിശുദ്ധതയിലേക്കുള്ള യാത്ര ഇന്നുതന്നെ തുടങ്ങാം.”

ദൈവം ഓരോരുത്തരെയും വിശുദ്ധതയിലേക്കാണ് വിളിക്കുന്നത്. അതൊരു ദൂരെ നിൽക്കുന്ന ലക്ഷ്യമല്ല, ഇന്ന് നമുക്കുള്ള യാഥാർത്ഥ്യമായ ഒരു വഴിയാത്രയാണ്. വിശുദ്ധതയുടെ യാത്ര ആരംഭിക്കാനായി വൻ കാര്യങ്ങളോ അത്ഭുതങ്ങളോ ആവശ്യമില്ല; മറിച്ച് ചെറിയ നന്മകളിലും, ഹൃദയത്തിലെ സത്യസന്ധതയിലും, മറ്റുള്ളവർക്കുള്ള കരുണയിലും ആ യാത്ര ആരംഭിക്കാം. വിശുദ്ധത നാളെയ്ക്കുള്ള തീരുമാനം അല്ല — അത് ഇന്നത്തെ ദിവസത്തിൽ ദൈവസ്നേഹത്തിൽ ഉറച്ച് നിൽക്കാനുള്ള ധൈര്യമാണ്.

ദൈവം നമ്മെ വിളിക്കുമ്പോൾ അവൻ നമുക്ക് കരുത്തും അനുഗ്രഹവും നൽകുന്നു. ഓരോ പ്രാർത്ഥനയിലും, ക്ഷമയിലും, സഹനത്തിലുമാണ് ഈ യാത്രയുടെ അടയാളങ്ങൾ. മറിയം അതിന്റെ ഉത്തമ മാതൃകയാണ് — അവൾ “അതെ, കർത്താവേ” എന്ന് പറഞ്ഞ ദിനം മുതൽ അവളുടെ വിശുദ്ധതയുടെ യാത്ര തുടങ്ങി. അതുപോലെ, നാം ഇന്നുതന്നെ ദൈവത്തിന് “അതെ” എന്ന് പറഞ്ഞാൽ നമ്മുടെ ഹൃദയത്തിലും വിശുദ്ധതയുടെ വിത്ത് മുളച്ചുതുടങ്ങും.

ഓരോ ദിവസവും നന്മ ചെയ്യാൻ, ദൈവവചനം പാലിക്കാൻ, സ്നേഹത്തിൽ നിലനിൽക്കാൻ തീരുമാനിക്കുന്നതിലൂടെ നാം ആ വിളിക്ക് മറുപടി നൽകുന്നു. അതിനാൽ, വിശുദ്ധത ഭാവിയിലേക്കുള്ള സ്വപ്നമല്ല, ഇന്നത്തെ ജീവിതത്തിൽ ദൈവസാന്നിധ്യം അനുഭവിക്കുന്ന വഴിയാണ്. ദൈവം നമ്മെ വിളിക്കുന്ന ഈ വിശുദ്ധതയിലേക്കുള്ള യാത്ര അതിനാൽ ഇന്നുതന്നെ — ഇപ്പോഴുതന്നെ — ആരംഭിക്കാം.

ദൈവമേ,
എല്ലാ വിശുദ്ധരെയും നിത്യാനന്ദത്തിലേക്കു വിളിച്ച നീ,
അവരിലേക്കുള്ള വഴിയിൽ ഞങ്ങളെയും നയിക്കണമേ.
അവരുടെ മാതൃകയിൽ ഞങ്ങൾ വിശുദ്ധതയിലേക്കു വളരട്ടെ.
ആമേൻ.