വാഴ്ത്തപ്പെട്ട മിഗ്വേൽ അഗസ്റ്റിൻ പ്രോ, എസ്ജെ, ക്രിസ്റ്റോബലും അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ 24 കൂട്ടാളി രക്തസാക്ഷികളും മെക്‌സിക്കോയിലെ കത്തോലിക്കാ വിരുദ്ധ സർക്കാരിൻ്റെ കീഴിലാണ് ജീവിച്ചിരുന്നത്, അതിലെ ജനങ്ങളുടെ കത്തോലിക്കാ വിശ്വാസത്തെ ദുർബലപ്പെടുത്താൻ അവർ തീരുമാനിച്ചു. പള്ളികളും സ്കൂളുകളും സെമിനാരികളും അടച്ചുപൂട്ടി.
വിദേശ പുരോഹിതന്മാരെ പുറത്താക്കി. ക്രിസ്റ്റോബൽ ജാലിസ്‌കോയിലെ ടോറ്റാറ്റിഷെയിൽ ഒരു രഹസ്യ സെമിനാരി സ്ഥാപിച്ചു. പ്ലൂട്ടാർക്കോ കാൾസിൻ്റെ (1924-28) പ്രസിഡൻ്റായിരുന്ന കാലത്ത് അദ്ദേഹവും മറ്റ് വൈദികരും കത്തോലിക്കർക്ക് രഹസ്യമായി ശുശ്രൂഷ ചെയ്യാൻ നിർബന്ധിതരായി.
മൂന്നുപേരൊഴികെ ഈ രക്തസാക്ഷികളെല്ലാം രൂപതാ വൈദികരായിരുന്നു. ഡേവിഡ്, മാനുവൽ, സാൽവഡോർ എന്നിവർ അവരുടെ ഇടവക പുരോഹിതനായ ലൂയിസ് ബാറ്റിസിനൊപ്പം മരിച്ച സാധാരണക്കാരായിരുന്നു.
മെക്‌സിക്കോയിലെ നേതാക്കൾ സ്നാനം സ്വീകരിക്കുന്നതോ കുർബാന നടത്തുന്നതോ കുറ്റമാക്കിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, സമൂഹത്തിൽ സുവാർത്ത പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിനായി ക്രിസ്തുവിനോടും അദ്ദേഹം സ്ഥാപിച്ച സഭയോടും കൂറ് പ്രതിജ്ഞയെടുത്തുകൊണ്ട് അവരെല്ലാം ക്രിസ്റ്ററോ പ്രസ്ഥാനത്തിൽ പെട്ടവരായിരുന്നു.
വിശുദ്ധ ക്രിസ്റ്റഫർ മഗല്ലൻസ്, മറ്റ് 21 വൈദികരും മൂന്ന് സഹജീവികളും, 1915 നും 1937 നും ഇടയിൽ എട്ട് മെക്സിക്കൻ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ വെടിവെച്ചോ തൂക്കിയോ ക്രിസ്റ്ററോ പ്രസ്ഥാനത്തിലെ അംഗത്വത്തിനായി രക്തസാക്ഷികളായി. മഗല്ലന്മാർ തൊറ്റാറ്റിഷെയിൽ ഒരു സെമിനാരി സ്ഥാപിക്കുകയും അവനും കൂട്ടാളികളും രഹസ്യമായി വിശ്വാസികളെ പ്രസംഗിക്കുകയും ശുശ്രൂഷിക്കുകയും ചെയ്തു.
ജോൺ പോൾ രണ്ടാമൻ മാർപാപ്പ 1992-ൽ ക്രിസ്റ്ററോ രക്തസാക്ഷികളെ വാഴ്ത്തപ്പെട്ടവരായി പ്രഖ്യാപിക്കുകയും 2000-ൽ അവരെ വിശുദ്ധരായി പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്തു.
