1502-ൽ ക്രെമോണയിലെ ഒരു ഇറ്റാലിയൻ പ്രഭുകുടുംബത്തിലാണ് അന്തോണി മേരി സക്കറിയ ജനിച്ചത്. അന്തോണി ജനിച്ച് അധികം താമസിയാതെ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പിതാവ് ലാസാരോ മരിച്ചു. അമ്മ അൻ്റോണിയറ്റയ്ക്ക് 18 വയസ്സ് മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ ,വീണ്ടും വിവാഹം കഴിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചില്ല. ജീവകാരുണ്യ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കായി സ്വയം സമർപ്പിക്കാനും തീരുമാനിച്ചു.
ദൈവത്തോടുള്ള ഭക്തിയും ദരിദ്രരോടുള്ള ഔദാര്യവും ആൻ്റണീറ്റയുടെ മകൻ അവളെ പിന്തുടർന്നു. ചെറുപ്പത്തിൽ അദ്ധ്യാപകരോടൊപ്പം ലാറ്റിൻ, ഗ്രീക്ക് ഭാഷകൾ പഠിച്ച അദ്ദേഹം പിന്നീട് തത്ത്വശാസ്ത്രം പഠിക്കാൻ പവിയയിലേക്ക് പോയി.പിന്നീട് അദ്ദേഹം പാദുവ സർവകലാശാലയിൽ മെഡിസിൻ പഠിക്കാൻ പോയി. 22-ആം വയസ്സിൽ ഡോക്‌ടർ ഓഫ് മെഡിസിൻ ബിരുദം നേടിയ അദ്ദേഹം തൻ്റെ പ്രാക്ടീസ് ആരംഭിക്കുന്നതിനായി ക്രെമോണയിലേക്ക് മടങ്ങി. മൂന്ന് വർഷത്തിന് ശേഷം, അദ്ദേഹം ദൈവശാസ്ത്രം പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി.
യുവ ഡോക്ടർതൻ്റെ രോഗികളുടെ ശാരീരിക അവസ്ഥകൾ പരിചരിക്കുമ്പോൾ, മാനസാന്തരത്തിലൂടെയും കൂദാശകളിലൂടെയും ആത്മീയ സൗഖ്യം കണ്ടെത്താനും അദ്ദേഹം അവരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു. അന്തോണി കുട്ടികളെ മതബോധന പഠിപ്പിക്കുകയും യുവാക്കളുടെ മതപരമായ രൂപീകരണത്തിൽ പങ്കെടുക്കുകയും ചെയ്തു. ഒടുവിൽ വൈദ്യശാസ്ത്രത്തിൽ നിന്ന് പിന്മാറാൻ അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചു. തൻ്റെ ആത്മീയ ഡയറക്ടറുടെ പ്രോത്സാഹനത്തോടെ അദ്ദേഹം പൗരോഹിത്യത്തിനായി പഠിക്കാൻ തുടങ്ങി.
26-ാം വയസ്സിൽ വൈദികനായി നിയമിതനായ അന്തോണി, തൻ്റെ ആദ്യ കുർബാനയ്ക്കിടെ അത്ഭുതകരമായ ഒരു സംഭവം അനുഭവിച്ചതായി പറയപ്പെടുന്നു, ദിവ്യകാരുണ്യത്തിൻ്റെ സമർപ്പണ വേളയിൽ ഒരു അമാനുഷിക വെളിച്ചവും ഒരു കൂട്ടം മാലാഖമാരും ഉണ്ടായിരുന്നു. സമകാലിക സാക്ഷികൾ ഈ സംഭവത്തിൽ ആശ്ചര്യപ്പെടുകയും അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ മരണശേഷം അത് സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.
15-ആം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ അവസാനത്തിലും 16-ആം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ തുടക്കത്തിലും ക്രെമോണയിലെ സഭാജീവിതം ക്ഷയിച്ചു. പുതിയ പുരോഹിതൻ സാധാരണക്കാർക്കിടയിൽ വ്യാപകമായ അജ്ഞതയും മതപരമായ നിസ്സംഗതയും നേരിട്ടു. ഈ പരിതാപകരമായ സാഹചര്യങ്ങളിൽ, സുവിശേഷത്തിൻ്റെ സത്യങ്ങൾ വ്യക്തമായും ജീവകാരുണ്യപരമായും പ്രഘോഷിക്കുന്നതിനായി അന്തോണി മേരി സക്കറിയ തൻ്റെ ജീവിതം സമർപ്പിച്ചു. രണ്ട് വർഷത്തിനുള്ളിൽ, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ വാചാലമായ പ്രസംഗവും അശ്രാന്തമായ അജപാലന പരിപാലനവും നഗരത്തിൻ്റെ ധാർമ്മിക സ്വഭാവത്തെ നാടകീയമായി മാറ്റിമറിച്ചതായി പറയപ്പെടുന്നു.
1530-ൽ അന്തോണി മിലാനിലേക്ക് താമസം മാറി, അവിടെ സമാനമായ അഴിമതിയുടെയും മതപരമായ അവഗണനയുടെയും മനോഭാവം നിലനിന്നിരുന്നു. അവിടെ, ഒരു വൈദിക സമൂഹം രൂപീകരിക്കാൻ അദ്ദേഹം തീരുമാനിച്ചു.
കുർബാനയോടും ക്രൂശിക്കപ്പെട്ട ക്രിസ്തുവിനോടുമുള്ള സ്നേഹത്തിന് ഊന്നൽ നൽകിക്കൊണ്ടുള്ള തർസസിലെ പൗലോസിൻ്റെ പഠിപ്പിക്കലിലാണ് അവരുടെ ഭക്തികൾ പ്രധാനമായും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചത് . താമസിയാതെ മറ്റുള്ളവരും അവരോടൊപ്പം ചേർന്നു. അവർ തങ്ങളുടെ വിശ്വാസത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനങ്ങൾ ഉപദേശിച്ചു, നഗരത്തിലും മറ്റിടങ്ങളിലും ഇടവകകളിൽ മിഷനുകൾ നൽകി, ആശുപത്രികളിൽ രോഗികളെ പരിചരിച്ചു.
അന്തോണി മേരി സക്കറിയ പള്ളികളിലും തെരുവുകളുടെ കോണുകളിലും പതിവായി പ്രസംഗിക്കുകയും യേശുവിൻ്റെ അഭിനിവേശത്തിൻ്റെയും മരണത്തിൻ്റെയും സ്മരണയ്ക്കായി വെള്ളിയാഴ്ചകളിൽ ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് 3:00 മണിക്ക് മിലാനിലെ പള്ളി മണി മുഴക്കുന്ന പതിവ് തുടങ്ങി.
1533-ൽ, പോപ്പ് ക്ലെമൻ്റ് VII- ൽ നിന്ന് പ്രോത്സാഹനം ലഭിച്ച സക്കറിയ, പോണ്ടെ ഡെയ് ഫാബ്രിയിലെ സെൻ്റ് കാതറിൻ പള്ളിക്ക് സമീപം ഒരു ചെറിയ വീട് എടുക്കുകയും അവിടെ അവർ തങ്ങളുടെ സമൂഹജീവിതം ആരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു. പൗലോസിൻ്റെ സഹചാരിയുടെ പേരിലാണ് സഭയ്ക്ക് പേര് ലഭിച്ചത്.
1539-ൽ ഗ്വാസ്റ്റല്ലയിലേക്കുള്ള ദൗത്യത്തിനിടെ അദ്ദേഹത്തിന് പനി പിടിപെട്ടു. അദ്ദേഹം അനുഷ്ഠിച്ച കഠിനമായ തപസ്സുകൾക്കൊപ്പം, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ആരോഗ്യം മോശമായി. 1539 ജൂലൈ 5 ന് 36-ആം വയസ്സിൽ അന്തോണി മരിയ സക്കറിയ മരിച്ചു. 1897 മെയ് 27 ന് ലിയോ പതിമൂന്നാമൻ മാർപ്പാപ്പ അദ്ദേഹത്തെ വിശുദ്ധനായി പ്രഖ്യാപിച്ചു.
