പരിശുദ്ധ ദൈവമാതാവിന്റെ ഏഴു വ്യാകുലതകളും ദൈവപുത്രന്റെ പീഢാനുഭവങ്ങളും, ഭയഭക്തിപൂര്‍വ്വം അനുസ്മരിക്കുന്ന ദിനമാണ് ‘വ്യാകുല മാതാവിന്റെ തിരുനാള്‍’.
വിശുദ്ധഗ്രന്ഥവും സഭാപ്രബോധനങ്ങളും തന്നെയാണ് ഇതിന്റെ ഉത്ഭവത്തിന് ഉറവിടം. തിരുസങ്കടങ്ങളോടുള്ള ഭക്തി വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കുക എന്ന ഉദ്ദേശത്തോടെ സെര്‍വൈറ്റുകളാണ് ഈ തിരുനാള്‍ ആദ്യമായി ആരംഭിച്ചത്.
നാടുകടത്തപ്പെട്ട് ദുരിതത്തിലായിരുന്നപ്പോള്‍ മാതാവിനോടുള്ള മദ്ധ്യസ്ഥ പ്രാര്‍ത്ഥനയാല്‍ അവസാനം വിമോചിതനായ പിയൂസ് ഏഴാമനാണ്, 1817-ല്‍ ഇത് സഭയുടെ ആഗോള തിരുനാളായി പ്രഖ്യാപിച്ചത്.
എന്നാല്‍ ഈ തിരുന്നാളിന് പന്ത്രണ്ടാം നൂറ്റാണ്ടോളം പാരമ്പര്യമുണ്ട്. സിസ്റ്റര്‍ ഷീയരും സെര്‍വൈറ്റുകളുമാണ് ഇത് പ്രോല്‍സാഹിപ്പിച്ചത്.
തല്‍ഫലമായി, പതിനാലും പതിനഞ്ചും നൂറ്റാണ്ടുകളില്‍ ഇത് കത്തോലിക്കാ സഭയില്‍ ആകമാനമായി ആഘോഷിക്കപ്പെട്ടു. 1482-ല്‍ ‘കാരുണ്യ മാതാവ്’ എന്ന പേരില് ഈ തിരുന്നാള്‍ കുര്‍ബാന ക്രമപുസ്തകത്തില്‍ ഉള്‍പ്പെടുത്തപ്പെട്ടു.
ഓശാന ഞായറിന്റെ തലേ വെള്ളിയാഴ്ചയിലായി 1727-ല്‍ ബനഡിക്ട് പതിമൂന്നാമന്‍ മാര്‍പ്പാപ്പയാണ് ഇത് റോമന്‍ കലണ്ടറില്‍ നിജപ്പെടുത്തിയത്. 1913-ല്‍ പിയൂസ് പത്താമന്‍ പാപ്പയാണ് തിരുനാള്‍ സെപ്റ്റംബര്‍ 15-നു നടത്താന്‍ നിശ്ചയിച്ചത്.
ക്രിസ്തുവിന്റെ പീഢാനുഭവ വേളയിലും, മരണസമയത്തും, മാതാവ് അനുഭവിച്ച അതികഠിനമായ വ്യഥയെ കേന്ദ്രീകരിച്ചു കൊണ്ടാണ് ‘വ്യാകുല മാതാവ്’എന്ന വിശേഷണനാമം നല്‍കപ്പെട്ടത്. പതിനേഴാം നൂറ്റാണ്ടില്‍, ‘ഏഴു വ്യാകുലതകള്‍’ എന്ന പേരില് ഈ തിരുന്നാള്‍ ആചരിക്കപ്പെട്ടത്.
വിമല ഹൃദയത്തിലൂടെ കടന്നുപോയ ഏഴു വാളുകളെ ഉദ്ദേശിച്ചാണ്. മാതാവിന്റെ ജനന ദിനമായ സെപ്റ്റംബര്‍ എട്ടിന് ശേഷമുള്ള ഏഴ് ദിവസം കഴിഞ്ഞിട്ടുള്ള സെപ്റ്റംബര്‍ 15-കണക്ക് കൂട്ടിയിട്ടുള്ളത്. (ഫാ. പോള്‍ ഹാഫ്‌നറുടെ ‘വ്യാകുല മാതാവ്’എന്ന പുസ്തകത്തില്‍ നിന്നും എടുത്തിട്ടുള്ളത് – Inside the Vatican, sept.2004).
തന്റെ സ്വര്‍ഗ്ഗീയ പുത്രന്റെ കഷ്ടതയിലുള്ള ദൈവമാതാവായ മറിയത്തിന്റെ അതികഠിനമായ വേദനയാണ് ഈ തിരുന്നാള്‍ സമര്‍പ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. മാനസിക കഷ്ടത അനുഭവിച്ച്, സഹവീണ്ടെടുപ്പുകാരിയായി ഭവിച്ച പരിശുദ്ധ അമ്മ പാപത്തേയും, പശ്ചാത്താപത്തിലേക്കുള്ള യഥാര്‍ത്ഥ മാര്‍ഗ്ഗത്തേയും, നമ്മേ ഓര്‍മ്മപെടുത്തുന്നു.
ബൈബിളില്‍ നാം കാണുന്ന മാതാവിന്റെ ഏഴു വ്യാകുലതകള്‍:-
1) ശിമയോന്റെ പ്രവചനം (ലൂക്ക 2:25-35)
2) ഈജിപ്തിലേക്കുള്ള പലായനം (മത്തായി 2:13-15).
3) ബാലനായ യേശുവിന്റെ മൂന്നു ദിവസത്തെ തിരോധാനം (ലൂക്ക 2:41-50).
4) കാല്‍വരിയിലേക്കുള്ള വഴിയില്‍, മേരി യേശുവിനെ കാണുന്നു (ലൂക്ക 23:27-31).
5) യേശുവിന്റെ ക്രൂശ്ശിതാവസ്ഥയും മരണവും (യോഹ.19:25-30).
6) യേശുവിന്റെ ശരീരം കുരിശ്ശില്‍നിന്നും ഇറക്കുന്നു. (സങ്കീ.130; ലൂക്ക 23:30-54; യോഹ 19:31-37).
7) യേശുവിന്റെ മൃതസംസ്‌കാരം (ഏശയ്യ 53:8; ലൂക്കാ 23:50-56; മര്‍ക്കോ 15:40-47).
ദൈവമാതാവിന്റെ നിരവധിയായ കണ്ണീര്‍ധാരകള്‍, നമ്മേ രക്ഷാമാര്‍ഗ്ഗത്തിലേക്ക് നയിക്കട്ടെ. തന്റെ പ്രിയപുത്രന് അനുഭവിച്ച വേദനകളെ സന്തോഷപൂര്‍വം ഉള്‍കൊണ്ട പരിശുദ്ധ അമ്മയോട് ചേര്‍ന്ന് നമ്മുടെ വേദനകള്‍ പിതാവായ ദൈവത്തിന്റെ സന്നിധിയില്‍ നമ്മുക്ക് സമര്‍പ്പിക്കാം.