കോപാകുലരായ മാതാപിതാക്കൾ കുട്ടികളിൽ വലിയ ഭയം സൃഷ്ടിക്കും. ഒരു പിതാവെന്ന നിലയിൽ, ചിലപ്പോൾ എന്റെ കുട്ടികൾ എന്നോട് മോശമായി പെരുമാറിയേക്കാം. ആസമയത്ത് ഞാൻ അസ്വസ്ഥനാകുകയും പെട്ടെന്ന് പൊട്ടിത്തെറിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, പിന്നീട് ഞാൻ അവരോട് അങ്ങിനെ സംസാരിച്ചതിനനെ ഓർത്ത് എനിക്ക് ലജ്ജയും കുറ്റബോധവും തോന്നും. ദേഷ്യത്തിൽ ഞാൻ ഒരിക്കലും അവരെ അടിച്ചിട്ടില്ല, പക്ഷേ എന്റെ വാക്കുകൾ ആഴത്തിൽ അക്ക് മുറിവേൽപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്.
പിതാക്കന്മാരെന്ന നിലയിൽ, നമ്മൾ സംരക്ഷകരാണ്, നമ്മുടെ പ്രവൃത്തികളും വാക്കുകളും കൊണ്ട് നമ്മുടെ കുട്ടികൾ ആശ്വസിപ്പിക്കപ്പെടണം. നമ്മുടെ വീടുകളിൽ ദേഷ്യവും നിരാശയും ഉണ്ടാകാം, പക്ഷേ നമ്മുടെ കുട്ടികൾ ഒരിക്കലും അച്ഛനെ ഭയപ്പെടരുത്. എന്റെ ദേഷ്യം കൈകാര്യം ചെയ്യാൻ എനിക്ക് ചില നല്ല പാഠങ്ങൾ പഠിക്കേണ്ടി വന്നിട്ടുണ്ട്. ഓരോ അച്ഛനും അറിഞ്ഞിരിക്കേണ്ട 5 കാര്യങ്ങളാണിവ.
-1-നമ്മൾ മോശമായി പെരുമാറേണ്ടതില്ല.
എന്റെ വാക്കുകൾ, എന്റെ ശബ്ദം, എന്നിവയിൽ വളരെ മോശമായി പെരുമാറാനുള്ള കഴിവ് എനിക്കുണ്ട്. അവരോട് ശക്തമായി സംസാരിക്കുന്നത് മൂലം അവർക്ക് എന്നോടുള്ള ബഹുമാനം കൂടുമെന്ന് ഞാൻ കരുതിയിരുന്നു. അതെ, അച്ഛനെന്ന നിലയിൽ നമ്മുടെ കുട്ടികൾ നമ്മളെ ബഹുമാനിക്കണം. എന്നാൽ നാം അസ്വസ്ഥരായിരിക്കുമ്പോൾ നാം മോശമായി പെരുമാറേണ്ടതില്ല. “നിങ്ങൾ വിഡ്ഢിയാണോ?” എന്നതുപോലുള്ള മോശം വാക്കുകൾ നമ്മൾ ഒഴിവാക്കണം. നമ്മുടെ കുട്ടികളുടെ മേൽ പറയുന്ന ഈ വാക്കുകൾ ദീർഘകാലാടിസ്ഥാനത്തിൽ അവരുടെ ഐഡന്റിറ്റിയെക്കുറിച്ചുള്ള അവരുടെ ധാരണകളെ ബാധിക്കുകയും ചെയ്യും. നിങ്ങൾ അവരെ മണ്ടന്മാർ എന്ന് വിളിക്കുന്നത് നിങ്ങളുടെ കുട്ടികൾ കേട്ടാൽ, അവർ വിഡ്ഢികളാണെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ തുടങ്ങും.
-2- നമ്മുടെ വാക്കുകൾ നമ്മുടെ കുട്ടികളുടെ വികാരങ്ങളെ വ്രണപ്പെടുത്തും.
ഞാൻ എന്റെ പെൺകുട്ടികളെ തിരുത്തുകയും ശിക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, സാഹചര്യത്തെക്കുറിച്ച് അവർക്ക് എങ്ങനെ തോന്നുന്നുവെന്ന് സാധാരണയായി പ്രകടമാകില്ല. മിക്കപ്പോഴും, അവർ “അതെ ചാച്ചാ ” എന്ന് പറഞ്ഞ് മുന്നോട്ട് പോകും. എന്നാൽ എന്റെ മകളുടെ വികാരങ്ങളെ ഞാൻ വ്രണപ്പെടുത്തിയ കൃത്യമായ നിമിഷം എനിക്കറിയാം. ശരീരഭാഷ കൊണ്ടും വാക്കുകൾ കൊണ്ടും അവൾ അത് പ്രകടിപ്പികാറും ഉണ്ട്.
അച്ഛനെന്ന നിലയിൽ നമ്മൾ സംസാരിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് ചിന്തിക്കാൻ പഠിക്കണം. നമ്മുടെ കുട്ടികൾ സങ്കടപ്പെടുകയോ നിരാശപ്പെടുകയോ അവരുടെ വികാരങ്ങൾ വ്രണപ്പെടുകയോ ചെയ്യുന്നതിൽ നമുക്ക് എത്രയോ തെളിവുകൾ ഉണ്ട്. എനിക്ക് ആ പരിധി മറികടക്കാൻ കഴിയുമെന്ന് എനിക്കറിയാം, എന്നാൽ ഈ നിമിഷത്തിൽ നമ്മുടെ പ്രതികരണങ്ങൾ നിരീക്ഷിക്കുകയും വാക്കുകൾ തിരഞ്ഞെടുക്കുകയും വേണം.
-3- നമ്മുടെ കുട്ടികൾ സ്നേഹത്തിൽ സ്ഥിരത അർഹിക്കുന്നു.
“സ്ഥിരത സ്ഥിരതയുടെ അടയാളമാണ്, നമ്മുടെ കുട്ടികൾ സ്ഥിരതയാൽ ചുറ്റപ്പെടേണ്ടതുണ്ട്.”
എന്റെ ഇളയ പെൺകുട്ടി എന്റെ മൂത്ത മകളെപ്പോലെ അച്ചടക്കത്തോട് പ്രതികരിക്കുന്നില്ല. ഇക്കാരണത്താൽ ഞാൻ അവരോട് ചിലപ്പോൾ മോശമായി പെരുമാറുന്നു എന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. ഒരു ദിവസം, എന്റെ മൂത്ത മകൾ അവളുടെ സഹോദരിയോട് ചെയ്ത ഒരു കാര്യത്തിന് ഞാൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി ദ്ദേശ്യത്തോടെ നിർത്താൻ, പറഞ്ഞു, കുറച്ചു ദിവസം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ. എന്റെ ഇളയ മകൾ എന്നെ വിളിച്ചു.
“കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച നിങ്ങൾ എന്നെ അതേ കാര്യം ചെയ്യുന്നതിനായി എന്റെ മുറിയിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി വഴക്കു പറഞ്ഞത് ഇങ്ങനെ അല്ലല്ലോ,” അവൾ പറഞ്ഞു. ഞാൻ എന്റെ ഇളയ മക്കളോട് കാണിക്കുന്നതിനേക്കാൾ എന്റെ മൂത്ത മകളോട് മൃദുവാണെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കി. എന്നാൽ നമ്മുടെ എല്ലാ കുട്ടികളുമായും നാം സ്നേഹത്തിൽ സമത്വവും സ്ഥിരതയും പുലർത്തേണ്ടതുണ്ട്. സ്ഥിരത സ്ഥിരതയുടെ അടയാളമാണ്, നമ്മുടെ കുട്ടികൾ സ്ഥിരതയാൽ ചുറ്റപ്പെടേണ്ടതുണ്ട്.
-4- ദേഷ്യം വരുമ്പോൾ ചിലപ്പോൾ നമ്മുടെ കുട്ടികൾ സുരക്ഷിതരല്ല.
ഞാൻ അവരോട് ദേഷ്യപ്പെടുകയും അസ്വസ്ഥനാകുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ, ഞാനൊരു സുരക്ഷിത സ്ഥലമല്ലെന്ന് വാക്കാലും വൈകാരികമായും ഞാൻ ആശയവിനിമയം നടത്തുന്നു. ഏത് കാരണത്താലും സാഹചര്യത്താലും അച്ഛന്റെ അടുത്തേക്ക് വരാൻ കഴിയുമെന്ന് നമ്മുടെ കുട്ടികൾ അറിയണമെന്ന് നമ്മൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നു.
നമ്മൾ അവർക്ക് സുരക്ഷിതമായ സ്ഥലമല്ലെങ്കിൽ, ബുദ്ധിമുട്ടുള്ള ഒരു ദിവസം വരുമ്പോൾ, നമ്മുടെ കുട്ടികൾ നമ്മുടെ അടുക്കൽ വരില്ല. പകരം അവർ മറ്റൊരാളുടെ അടുത്തേക്ക് പോയേക്കാം. ദേഷ്യം വരുമ്പോൾ ഇത് മനസ്സിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നത് ശാന്തനായിരിക്കാൻ നമ്മെ സഹായിക്കും കാരണം ഇത് എന്നെ സഹായിച്ചിട്ടുണ്ട്. നമ്മുടെ കുട്ടികൾ, പ്രത്യേകിച്ച് നമ്മുടെ പെൺമക്കൾ, അച്ഛന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വരണം മറ്റൊരാളുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടുന്നത് നമുക്കാർക്കും ഇഷ്ടമല്ല അത് നാം ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല.
-5- നമ്മുടെ സമ്മർദം നമ്മുടെ കുട്ടികളിൽ നിന്നും അവരുടെ സമാധാനം എടുത്തുകളയേണ്ടതില്ല.
ഒരു ദിവസം, എന്റെ മകൾ എന്റെ മുറിയിൽ വന്ന് വാതിലടച്ചു, ചുവരിൽ നിന്ന് ഒരു ചിത്രം തട്ടി വീണു. അതൊരു ചെറിയ അപകടമായിരുന്നു, പക്ഷേ ഞാൻ പെട്ടെന്ന് തിരിഞ്ഞ് വാതിലുകൾ അടക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച് അവളോട് ആക്രോശിച്ചു. ഞാൻ ശാന്തനായ ശേഷം, എന്റെ മകൾ പറഞ്ഞു, “അച്ഛന് ഇന്ന് ഒരു മോശം ദിവസം ആയിരുന്നു അല്ല?.” അവൾ പറഞ്ഞത് ശരിയാണ്. നമുക്ക് എപ്പോഴെങ്കിലും ജോലിസ്ഥലത്ത് ഒരു മോശം ദിവസം ഉണ്ടാകുകയും അത് കാരണം നമ്മുടെ കുടുംബത്തെ ആക്ഷേപിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ടോകാം അല്ലേ? മിക്കപ്പോഴും, ദേഷ്യം മറ്റെന്തെങ്കിലും പ്രശ്നത്തിന്റെ ലക്ഷണമാണ്. അച്ഛന്റെ മോശം ദിവസത്തിന്റെ ആഘാതം അനുഭവിക്കാൻ കുട്ടികൾ അർഹരല്ല എന്നത് മറക്കരുത്. നമ്മുടെ മോശം ദിനങ്ങൾ നമ്മുടെ ഓഫീസിലോ ജോലി സ്ഥലത്തൊ സൂക്ഷിക്കാൻ നാം മനഃപൂർവ്വം പഠിച്ചിരിക്കണം.
By, Philokaliya Foundation